در فضای تجارت، قیمت گذاری محصولات و خدمات تنها یک الگوی ساده‌ی قدیمی (هزینهی تمام‌شده + سود) نیست، بلکه بخش مهمی از بازاریابی است که به نوع کسبوکار، وضعیت بازار و مصرف‌کننده بستگی دارد. صاحبان کسب‌وکارها با در نظر گرفتن عوامل زیادی مانند هزینهی تولید و توزیع، رقبا، موقعیت استراتژیک و مشتریان هدف، باید بتوانند بهترین استراتژی برای قیمت گذاری محصولات خود را پیدا کنند تا بیشترین سود را ببرند. روش های قیمت گذاری محصولات و خدمات باید به‌گونه‌ای باشد تا مشتریان ارزش محصول را درک کنند و یا به خرید آن تشویق شوند. در این مطلب به معرفی رایج‌ترین روش های قیمت گذاری محصولات و خدمات می‌پردازیم.
قیمت گذاری بالا
در شیوه‌ی قیمت گذاری بالا یا پریمیوم، قیمت‌ها بالاتر از سایر رقبا تعیین می‌شود. معمولا این شیوه از قیمت گذاری برای محصولات و خدمات منحصربه‌فرد و لوکس انتخاب مناسبی است. شرکت‌ها سعی می‌کنند ضمن تولید محصولات باکیفیت در کنار ارائه متمایز و خاص آنها، برای خود ارزش ایجاد کنند، بنابراین مشتریان احساس می‌کنند که با محصولی ارزشمند و خاص طرف هستند و حاضرند برای آن هزینهی بالاتری پرداخت کنند.
قیمت گذاری نفوذی
معمولا شرکت‌ها و فروشگاه‌های تازه تأسیس برای جذب مشتریان و نفوذ در بازار، قیمت محصولات خود را پایین‌تر از حد معمول تعیین می‌کنند. در آغاز ممکن است درآمد کمتری نصیب فروشنده شود اما پس از آنکه به هدف خود دست یافتند، به‌تدریج قیمت‌های خود را افزایش می‌دهند.
قیمت گذاری اقتصادی
در استراتژی قیمت گذاری اقتصادی، به کمک راهکارهای مختلف، هزینه‌های تولید و فروش کاهش می‌یابد، درنتیجه مشتری می‌تواند محصولی ارزان‌تر در اختیار داشته باشد. اگرچه قیمت گذاری اقتصادی یک شیوه‌ی فوق‌العاده مؤثر و کارآمد برای بعضی از فروشگاه‌های بزرگ است، اما برای کسب‌وکارهای کوچک می‌تواند زیان‌آفرین باشد؛ زیرا سودآوری فروشگاه‌های بزرگ در این شیوه از قیمت گذاری با حجم بالای فروش توجیه‌پذیر است اما فروشگاه‌های کوچک که حجم فروش کمتری دارند احتمالا برای تعیین سود مناسب با مشکل مواجه می‌شوند. قرار دادن تخفیف‌های خاص برای مشتریان وفادار می‌تواند یکی از بهترین شیوه‌هایی باشد که خرید مجدد از یک فروشگاه را تضمین کند.
قیمت گذاری گزاف (دست‌کاری در قیمت)
در این استراتژی که دقیقا برعکس قیمت گذاری نفوذی است، فروشندگان سعی می‌کنند با تعیین قیمت بالا در زمان عرضه‌ی یک محصول جدید، بیشترین فروش را داشته باشند و پس از ورود پرسروصدای محصول به بازار، قیمت‌ها را به‌تدریج کم می‌کنند. حتما دیده‌اید که هنگام ورود یک محصول تازه مثل گوشی تلفن همراه به بازار، قیمت آن تا چه حد بالاست و بسیاری برای خرید آن سر از پا نمی‌شناسند؛ در واقع شرکت‌های بزرگ با همین تکنیک سعی می‌کنند در اولین لحظه‌ی ورود به بازار، تصویری منحصربه‌فرد از خود در ذهن مشتری ایجاد نمایند و بیشترین میزان سود را از اولین عرضه‌ی محصول خود ببرند.
قیمت گذاری روانی
قیمت گذاری روانی تکنیکی است که فروشگاه‌ها به کمک آن می‌خواهند احساس مشتری را به‌جای منطق آنها هدف بگیرند. برای مثال تعیین قیمت ۹۹ هزارتومانی برای یک کالا به‌جای قیمت ۱۰۰ هزار تومان، با اینکه تفاوت بسیار کمی با هم دارند اما مصرف‌کنندگان را بیشتر به سمت خود جذب می‌کند. تجربه نشان داده است که مصرف‌کنندگان بیشترین توجه را بر روی رقم اول قیمت دارند، بنابراین شرکت‌ها با ایجاد یک توهم ذهنی مبنی بر ارزان‌تر بودن محصول، تقاضای خرید را افزایش می‌دهند.
قیمت گذاری پکیجی یا مجموعه محصول
در این شیوه، مجموعه‌ای از محصولات مرتبط، با قیمتی پایین‌تر از خرید به‌صورت تکی، عرضه می‌شوند. این شیوه نه فقط برای فروختن کالایی که کمتر فروش می‌رود مناسب است بلکه ارزش آن بسته در چشم مشتری بیشتر از حالت معمول است. مثلا یک رستوران در یک روز هفته می‌تواند با استفاده از قیمت گذاری پکیجی، یک همبرگر را به همراه نوشابه و سیب‌زمینی بفروشد.
منبع: chetor.com
مریم فرقانی: در اسرع وقت بررسی خواهد شد.…
13661368: فایل دانلود نمیشه. چرا؟…
pouriya k: به نام او دم به دم از ولاي مرتضي بايد زدن،دست بر دامن آل…
226190012: با سلام و احترام خدمت استاد فرقانی مرسی از جزوه هایی که…
۳۰ اردیبهشت ۱۳۹۷
روش های قیمت گذاری مناسب برای کسبوکار شما کدام است؟
در فضای تجارت، قیمت گذاری محصولات و خدمات تنها یک الگوی ساده‌ی قدیمی (هزینهی تمام‌شده + سود) نیست، بلکه بخش مهمی از بازاریابی است که به نوع کسبوکار، وضعیت بازار و مصرف‌کننده بستگی دارد. صاحبان کسب‌وکارها با در نظر گرفتن عوامل زیادی مانند هزینهی تولید و توزیع، رقبا، موقعیت استراتژیک و مشتریان هدف، باید بتوانند بهترین استراتژی برای قیمت گذاری محصولات خود را پیدا کنند تا بیشترین سود را ببرند. روش های قیمت گذاری محصولات و خدمات باید به‌گونه‌ای باشد تا مشتریان ارزش محصول را درک کنند و یا به خرید آن تشویق شوند. در این مطلب به معرفی رایج‌ترین روش های قیمت گذاری محصولات و خدمات می‌پردازیم.
قیمت گذاری بالا
در شیوه‌ی قیمت گذاری بالا یا پریمیوم، قیمت‌ها بالاتر از سایر رقبا تعیین می‌شود. معمولا این شیوه از قیمت گذاری برای محصولات و خدمات منحصربه‌فرد و لوکس انتخاب مناسبی است. شرکت‌ها سعی می‌کنند ضمن تولید محصولات باکیفیت در کنار ارائه متمایز و خاص آنها، برای خود ارزش ایجاد کنند، بنابراین مشتریان احساس می‌کنند که با محصولی ارزشمند و خاص طرف هستند و حاضرند برای آن هزینهی بالاتری پرداخت کنند.
قیمت گذاری نفوذی
معمولا شرکت‌ها و فروشگاه‌های تازه تأسیس برای جذب مشتریان و نفوذ در بازار، قیمت محصولات خود را پایین‌تر از حد معمول تعیین می‌کنند. در آغاز ممکن است درآمد کمتری نصیب فروشنده شود اما پس از آنکه به هدف خود دست یافتند، به‌تدریج قیمت‌های خود را افزایش می‌دهند.
قیمت گذاری اقتصادی
در استراتژی قیمت گذاری اقتصادی، به کمک راهکارهای مختلف، هزینه‌های تولید و فروش کاهش می‌یابد، درنتیجه مشتری می‌تواند محصولی ارزان‌تر در اختیار داشته باشد. اگرچه قیمت گذاری اقتصادی یک شیوه‌ی فوق‌العاده مؤثر و کارآمد برای بعضی از فروشگاه‌های بزرگ است، اما برای کسب‌وکارهای کوچک می‌تواند زیان‌آفرین باشد؛ زیرا سودآوری فروشگاه‌های بزرگ در این شیوه از قیمت گذاری با حجم بالای فروش توجیه‌پذیر است اما فروشگاه‌های کوچک که حجم فروش کمتری دارند احتمالا برای تعیین سود مناسب با مشکل مواجه می‌شوند. قرار دادن تخفیف‌های خاص برای مشتریان وفادار می‌تواند یکی از بهترین شیوه‌هایی باشد که خرید مجدد از یک فروشگاه را تضمین کند.
قیمت گذاری گزاف (دست‌کاری در قیمت)
در این استراتژی که دقیقا برعکس قیمت گذاری نفوذی است، فروشندگان سعی می‌کنند با تعیین قیمت بالا در زمان عرضه‌ی یک محصول جدید، بیشترین فروش را داشته باشند و پس از ورود پرسروصدای محصول به بازار، قیمت‌ها را به‌تدریج کم می‌کنند. حتما دیده‌اید که هنگام ورود یک محصول تازه مثل گوشی تلفن همراه به بازار، قیمت آن تا چه حد بالاست و بسیاری برای خرید آن سر از پا نمی‌شناسند؛ در واقع شرکت‌های بزرگ با همین تکنیک سعی می‌کنند در اولین لحظه‌ی ورود به بازار، تصویری منحصربه‌فرد از خود در ذهن مشتری ایجاد نمایند و بیشترین میزان سود را از اولین عرضه‌ی محصول خود ببرند.
قیمت گذاری روانی
قیمت گذاری روانی تکنیکی است که فروشگاه‌ها به کمک آن می‌خواهند احساس مشتری را به‌جای منطق آنها هدف بگیرند. برای مثال تعیین قیمت ۹۹ هزارتومانی برای یک کالا به‌جای قیمت ۱۰۰ هزار تومان، با اینکه تفاوت بسیار کمی با هم دارند اما مصرف‌کنندگان را بیشتر به سمت خود جذب می‌کند. تجربه نشان داده است که مصرف‌کنندگان بیشترین توجه را بر روی رقم اول قیمت دارند، بنابراین شرکت‌ها با ایجاد یک توهم ذهنی مبنی بر ارزان‌تر بودن محصول، تقاضای خرید را افزایش می‌دهند.
قیمت گذاری پکیجی یا مجموعه محصول
در این شیوه، مجموعه‌ای از محصولات مرتبط، با قیمتی پایین‌تر از خرید به‌صورت تکی، عرضه می‌شوند. این شیوه نه فقط برای فروختن کالایی که کمتر فروش می‌رود مناسب است بلکه ارزش آن بسته در چشم مشتری بیشتر از حالت معمول است. مثلا یک رستوران در یک روز هفته می‌تواند با استفاده از قیمت گذاری پکیجی، یک همبرگر را به همراه نوشابه و سیب‌زمینی بفروشد.
منبع: chetor.com